top of page

De wereld in het klein

Door: Gwen Rochat

“Hoofddoeken, decolletés. Moslim, niet gelovig: dat zie je hier allemaal. Het is eigenlijk de wereld in het klein en dat kan, dat zien we hier”, vertelt Marion van de Voorde, coördinator en mede oprichtster van het centrum. Naast haar zit bestuurslid Atifa, die oorspronkelijk uit Irak komt. “Het Vrouwencentrum in Emmeloord is een plek voor ontmoetingen, emancipatie en participatie.”

Marion (links) en Atifa (rechts).

Hot item

Met pak ‘m beet 8000 bezoekers per jaar en elke maand 30 nieuwe leden is het vrouwencentrum een bloeiende organisatie die ook steeds blijft groeien. “Elf jaar geleden waren ontmoetingen tussen Nederlandse en buitenlandse vrouwen helemaal geen hot item. Nu zie je dat er steeds meer vluchtelingen naar Nederland komen en dat ook steeds meer organisaties taallessen gaan geven omdat ze doorhebben dat er ook geld aan te verdienen is.” Vooral in de laatste vijf jaar is deze verandering duidelijk geworden, vertelt Marion.


Niet alleen lieve koffiedrinkende vrouwtjes

“We hebben heel, heel hard geknokt om structurele subsidie van de gemeente te krijgen”, vertelt Marion. “In het begin zag iedereen ons een beetje als: ‘oh, een beetje vrouwen bij elkaar, beetje koffiedrinken, dat kunnen ze ook wel thuis doen.’ Maar het is echt voor heel veel vrouwen heel belangrijk omdat ze zo het huis uit komen.”


In de eerste jaren was het Vrouwencentrum wel vooral gericht op ontmoetingen, legt Marion uit. Oorspronkelijk ontstond het idee voor de oprichting van een Vrouwencentrum bij Marion en haar buurvrouw. Volgens haar zaten veel vrouwen geïsoleerd thuis, waardoor ze psychosomatische klachten kregen. Om die vrouwen het huis uit te krijgen besloten ze een plek te zoeken waar ze in contact konden komen met anderen. De eerste activiteiten die ze organiseerden waren taallessen. “Het belangrijkste is de taal: als je de taal niet kent ben je alleen, ken je niemand en kan je ook met niemand praten. Dus het is echt begonnen met ontmoetingen.”


Door de jaren heen is het Vrouwencentrum geëvolueerd en richten ze zich nu ook meer op emancipatie en participatie. Zo willen ze vrouwen zelfvertrouwen geven en hen aan een baan helpen of stimuleren vrijwilligerswerk te doen.

Twee vrouwen zijn bezig met Nederlandse taalles.

Beste ambassadeurs

De meeste nieuwe vrouwen komen door mond-tot-mond reclame over het Vrouwencentrum te weten. Atifa vertelt hoe zij dat doet: “Ik vraag mijn vriendin of een buurvrouw, of ik zie iemand altijd binnen, eenzaam. Dan zeg ik: ja, waarom kom je niet naar Vrouwencentrum, we hebben gezellige dingen.” Daarnaast verwijzen organisaties als de gemeente, vrijwilligerspunt Carrefour of het ROC Friese Poort regelmatig vrouwen door. “Maar de vrouwen zelf zijn de beste ambassadeurs”, benadrukt Marion.


Gelijkwaardig

Aan de meeste activiteiten zijn ook kosten verbonden. Dit doen ze bewust bij het Vrouwencentrum. “Het is niet respectvol om te zeggen, jij krijgt dit of jij krijgt dat. Dan ga je boven hen staan.” Bij het Vrouwencentrum is gelijkwaardigheid heel belangrijk. Marion legt uit dat het een balans is in geven en nemen. Zo vragen ze niet te veel geld voor de activiteiten omdat veel van de vrouwen het niet breed hebben en de activiteiten wel laagdrempelig moeten blijven.

Tweede familie

Het Vrouwencentrum stimuleert de integratie van buitenlandse vrouwen, maar ook Nederlandse vrouwen hebben soms hulp nodig. Zo zijn er veel vrouwen boven de 50 jaar die zich eenzaam voelen. Veel van hen komen naar het Vrouwencentrum om mee te doen bij de breiles of bij het eetcafé. Er zijn ook ongeveer evenveel Nederlandse als buitenlandse vrijwilligsters. Atifa vertelt dat ze het Vrouwencentrum meteen mist als zij er een tijdje niet kan zijn. “Ik moet elke dag komen!” lacht ze. Ze vertelt dat voor veel van hen de vrouwen in het centrum als een soort familie voelen.


Onbekend maakt onbemind

Er heerst tegenwoordig veel angst in de samenleving voor buitenlandse mensen. Dit komt vooral omdat deze ‘nieuwkomers’ onbekend zijn. Volgens Marion verdwijnt die angst wanneer men gaat samenwerken. “Mensen drinken cappuccino, eten baklava, ineens gaat iedereen pompoensoep eten: we zijn al met z’n allen aan het integreren, we hebben het alleen nog niet door. Maar het is echt leuker met zoveel culturen.”


Klik hier om naar de website van het Vrouwencentrum Noordoostpolder te gaan.

22 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page